Cerkiew prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego w Lublinie
Jednym z najciekawszych zabytków Lublina, świadczących zarazem o jego wielokulturowości, jest Cerkiew prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego. Pierwsza informacja o tej cerkwi pochodzi z 1390 r. Początkowo była to świątynia drewniana. Z 1447 r. pochodzi kolejna wzmianka o cerkwi, która ufundowana została prawdopodobnie przez księżnę kijowską Marię Iwanowną. W XVII w. świątynię przebudowano w stylu renesansowym. Przez jakiś czas obiekt ten należał do ojców bazylianów, którym skonfiskowano go po powstaniu styczniowym. Wyznawcy prawosławia odzyskali tę świątynię dopiero w 1875 r. Cerkiew została gruntownie wyremontowana, a życie religijne wokół niej rozkwitło po 1920 r. Po drugiej wojnie światowej cerkiew włączono w obręb archidiecezji warszawsko-bialskiej. Świątynia ta została zbudowana z kamienia i cegły, umiejscowiono ją na planie zbliżonym do kwadratu. Frontową część wieńczy wieża, mająca cztery kondygnacje. Najniższa kondygnacja pełni funkcję przedsionka. Wejście do świątyni ozdobione jest dekoracyjnym portalem, w którego szczycie umieszczono ikonę obrazującą Przemienienie Pańskie. We wnętrzu cerkwi znajduje się wiele niezwykle cennych malowideł, pochodzących z XVII i XVIII wieku. Szczególnie cennym obrazem jest malowidło przedstawiające Sąd Ostateczny. Lubelska Cerkiew prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego jest najstarszą cerkwią murowaną znajdującą się na ziemiach polskich.
Fot.ForMyKerttu/Pixabay